บทกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล การกรวดน้ำเป็นการตั้งใจ อุทิศบุญกุศล ให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว โดยผ่านสายน้ำที่ไหลเย็น เพื่อดับความทุกข์ร้อน การกรวดน้ำต้องหาภาชนะที่สะอาดมารองรับ และ เมื่อกรวดน้ำเสร็จแล้ว จะต้องนำน้ำไป รดต้นไม้ โดยเลือกต้นไม้ ต้นใหญ่ ที่มีรากลึกลงในดิน ยิ่งต้นใหญ่ยิ่งดีนักแล

บทกรวดน้ำ (อิมินา) – หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต : อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล ให้แก่ญาติหรือ ผู้ที่ล่วงลับ

บทกรวดน้ำ (อิมินา) – หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต (บทกรวดน้ำ และ คำแปล) : อุทิศส่วนบุญ ส่วนกุศล ให้แก่ญาติ หรือ ผู้ที่ล่วงลับ การกรวดน้ำ คือ การตั้งใจ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล ที่เราได้ทำไว้แล้ว ไปให้แก่ผู้ที่ล่วงลับ ไปแล้ว พร้อมทั้งรินน้ำ ให้ไหลลงไปที่พื้นดิน หรือ ที่รองรับ แล้วเอาไปเทที่พื้นดิน อีกต่อหนึ่ง หรือ รดที่โคนต้นไม้ก็ได้ และ สำหรับประเพณีกรวดน้ำนั้น เริ่มขึ้นตั้งแต่สมัยพุทธกาล โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้สอนให้ พระเจ้าพิมพิสาร ซึ่งได้มาทำบุญเลี้ยงพระ ทรงหลั่งทักษิโณทก (กรวดน้ำ) เพื่อเป็นสัญลักษณ์ ของการ “อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล” ให้แก่พระญาติ ที่ล่วงลับของพระองค์ นับตั้งแต่นั้นมา เวลาทำบุญจึงนิยม ใช้การกรวดน้ำเป็นสัญลักษณ์แทนการ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล

ขอบคุณวีดีโอ ยูทูป จากช่อง : Dekwat Channel

บทกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล หรือ บทกรวดน้ำอิมินา

อิมินา ปุญญะ กัมเม นะ อุปัชฌา ยา คุณุต ตะรา
ด้วยบุญนี้ อุททิศให้ อุปัชฌาย์ ผู้เลิศคุณ

อาจะ ริยู ปะกา ราจะ มาตา ปิตา จะ ญาตะ กา ( ปิยา มะมัง )
และ อาจารย์ ผู้เกื้อหนุน ทั้งพ่อแม่ และ ปวงญาติ

สุริโย จันทิมา ราชา คุณะ วันตา นะราปิ จะ
สูรย์จันทร์ และ ราชา ผู้ทรงคุณ หรือ สูงชาติ

พรัหมะ มารา จะ อินทา จะ โลกะ ปาลา จะ เทวะ ตา
พรหม มาร และ อินทราช ทั้งทวยเทพ และ โลกบาล

ยะโม มิตตา มะ นุสสา จะ มัชฌัตตา เวริ กาปิ จะ
ยมราช มนุษย์มิตร ผู้เป็นกลาง ผู้จองผลาญ

สัพเพ สัตตา สุขี โหนตุ ปุญญา นิ ปะกะ ตานิ เม
ขอให้ สุขศานติ์ ทุกทั่วหน้า อย่าทุกข์ทน
บุญผอง ที่ข้าทำ จงอำนวยศุภผล

สุขัง จะ ติวิธัง เทนตุ ขิปปัง ปาเป ถะ โว มะตัง
ให้สุขสามอย่างล้น ให้ลุ ถึงนิพพานพลัน

อิมินา ปุญญะ กัมเมนะ อิมินา อุททิ เสนะ จะ
ด้วยบุญนี้ ที่เราทำ และ อุทิศให้ ปวงสัตว์

ขิป ปังหัง สุละเภ เจวะ ตัณหุ ปาทา นะ เฉ ทะนัง
เราพลันได้ ซึ่งการตัด ตัวตัณหา อุปาทาน

เย สันตาเน หินา ธัมมา ยาวะ นิพพานะ โต มะมัง
สิ่งชั่วในดวงใจ กว่าเราจะถึงนิพพาน

นัสสันตุ สัพพะ ทา เยวะ ยัตถะ ชาโต ภะเว ภะเว
มลายสิ้นจาก สันดาน ทุก ๆ ภพ ที่เราเกิด

อุชุ จิตตัง สะติ ปัญญา สัลเลโข วิริยัม หินา
มีจิตตรง และ สติปัญญา อันประเสริฐ
พร้อมทั้ง ความเพียรเลิศ เป็นเครื่องขูด กิเลสหาย

มารา ละภันตะ โนกาสัง กาตุญจะ วิริเยสุ เม
โอกาส อย่าพึงมี แก่ หมูมารทั้งสิ้น ทั้งหลาย
เป็นช่อง ประทุษร้าย ทำลายล้าง ความเพียรจม

พุทธา ทิปะวะโร นา โถ ธัมโม นา โถ วะรุต ตะโม
พระพุทธ ผู้วรนาถ พระธรรม ที่พึ่งอุดม

นาโถ ปัจเจ กะพุทโธ จะ สังโฆ นาโถต ตะโร มะมัง
พระปัจเจกะ พุทะ สมทบ พระสงฆ์ ที่ผึ่งพยอง

เตโสต ตะมา นุภาเวนะ มา โร กา สัง ละภันตุ มา
ด้วยอานุภาพ นั้น อย่าเปิดโอกาส ให้แก่มาร (เทอญ)

บทสวดมนต์ ที่เกี่ยวข้อง บทกรวดน้ำแบบสมบูรณ์